Your Thoughts


Tuesday, February 3, 2009

Surat untuk kamu

Pak Gombrong (nama eksyen)
Kampung Ambuk Beranang Di Laut Cina Selatan
Simpang 1234567891011121314
Poskod: Lupa ku bui

4 February 2009/8 Safar 1430 Hijrah/Tahun Lembu



Kehadapan pembaca-pembaca ku yang malar balik-balik men-check blog ku ani sampai sangal jari mengatik-ngatik mouse, semoga kamu, keluarga kamu, boyfriend atau girlfriend kamu, amah kamu, kucing kamu, pokok bunga kamu, scandals kamu semuanya cukup makan dan cukup tidur.

Boys and girls (and pundan) sekalian,

Aku berharap kamu semua inda marah-marah sampai menerajang mija & kerusi pasal sudah seminggu inda be-update blog ku ani. Jangan marah-marah, kalau kamu marah lakas tia tua karang. Umur eighteen bulih berubah jadi eighty tu dalam sekajap mata kalau kamu marah-marah.

Baiklah, sebenarnya tujuan ku menaip surat elektronik ani kan membagitau kamu sebuah berita buruk. Bukannya berita urang meninggal atau berita urang eksiden ni ah. Harap-harap lapas kamu tau berita buruk yang kan ku sampaikan ani, nada yang terajun kan bunuh diri atau menangis sampai banjir kilat atau mengantak kepala ke dinding sampai bangkak.

Sebelum ku menyambung menaip surat elektronik ani ada baiknya kamu semua chill-chill dulu. Siapa-siapa yang berada di UK, indalah payah kamu chill. Pasal disana andangnya chilling cold sudah sampai kekajaran kaki. Agatah buat apa-apa saja supaya kamu chill down and hilang kabak-kabak di dalam hati. Minum arak kah kamu, besigup kah, beria kah, mengacai kah, tidur kah, beguling-guling di lantai kah, meliat cerita hindustan kah, meliat pa.wau.ra.nun kah dan yang seumpamanya. Asalkan buat kamu chill.

Ok, cemana? Chill kamu udah? So siapa-siapa yang beria tadi atu, harap-harap maju bisnes kamu. Cemana baik ku cakap ni ah berita buruk ani ah... Patutkah aku berbahasa bunga-bunga atau directly. Baik tah cakap directly saja kali. Aku mana pandai bahasa bunga-bunga pasal macam tah ku tau jua apa bahasa yang bunga-bunga pakai.

Lagi sekali ku warning kamu ah, jangan kejiwa lapas membaca berita buruk ku ani. Ok, after a long consideration akhirnya aku memutuskan.. I hate to say this... untuk MENAMATKAN RIWAYAT blog ku ani.

So this is my final post. Lapas ani inda tah kamu belaku membaca blog ku lagi ni. At least inda mengalih jari-jari kamu mengatik-ngatik mouse just to view my blog. I know some of you barangkali memprotes decision ku ani. Meskipun kamu mogok dapan rumah ku, aku masih tetap dengan pendirianku.

So, the 100++ posts yang ku buat atu harap-harap dapat menceriakan dan menggalikan hati sampai nampak gigi kamu yang kuning-kuning inda pernah bebarus atu. Thank you to everyone yang rajin mengaga blog ku ani walaupun yang banarnya blog ku ani membari sasak & inda seberapa cali. Heyss.... Ngilu tia dada ku nah kan meninggalkan blog ani. Kajap... aku mengambil tissue dulu kan melap aying mataku.

Bah eh, adang tia eh. Karang betambah ngilu dadaku mun ku menaip panjang-panjang. Goodbye everyone.... And Bye-Bye BOREDOM BIN.......

Sekian, Adios.

Yang banar,

P.Gombrong aka Mil





PS: Semua yang ku buat diatas atu inda banar tu. Yang banarnya aku nada idea and malas kan sambung ceritaku yang alum abis ah haha. Jangan ngilu dada, nanti ku update =p. alum tamat ni riwayat blog ku ani hahahaha

0 comments:

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More