Your Thoughts


Thursday, November 20, 2008

The Detective Returns - Part 5

Lapas buajah atu keluar, aku pun balik semula ke jamban atu. Tapi inda ku masuk pasal mengambus baunya. Inda mem-flush kali buajah atu. Kalau tourist datang kan memakai jamban ani membari malu eh. Cuba kamu-kamu yang membaca kisah ku ani, kalau memakai jamban atu flush bah. Kau pun jua penulis. Jangan lupa flush & basuh tangan pakai sabun. Mesti jua ku warning arahmu penulis, karang kana ucap pulang aku pilih kasih.

Dibelakang jamban atu nada apa-apa yang menarik. Yang ada ganya, hutan. Ditangah-tangah atu ada kadai runcit, tapi eksenku pulang tu. Aku pun masuk ke hutan atu melalui walkpath yang disediakan. Kalau dipikirkan secara logik, disini tah ganya satu-satunya jalan yang bulih dilalui ulih si Suraya kalau ia kan betapuk. Atupun kalau banar ia betapuk jua. Hypothesis ku mengatakan ia ani gerenti kana kidnap. Tapi alum ada bukti yang bulih menguatkan hypothesis ku atu. Yatah kan mencari clues ni.

Sunyi jua walkpath ani. Barangkali aku ganya jelama yang ada disana masa atu. Tapi inda pulang sunyi banar, ada jua lah kedangaran bunyi burung-burung berkicauan. Baik jua nada bunyi harimau mengaum. Mun ada bah, lari kali ku sudah eh. Syukurtah jua Brunei ani nada harimau. Sedang aku bejalan-jalan atu ada sesuatu yang menarik perhatianku. Di sebalah kiri walkpath yang ku lalui masa atu ada footprints. Inda pulang berapa clear banar footprintsnya, pasal tanahnya inda berapa licak. Tapi yang hairannya footprints-nya atu dalam bah. Macam urang yang punya footprints atu membawa barang barat. Ulih kerana aku curious macam kucing, aku pun ikut saja footprints atu.

Perjalanan ku atu membawa aku semakin dalam ke hutan. Entah berapa kilometer jauh sudah aku dari walkpath tadi atu. Yang ku ingaukan karang ni, sasat jalan. Syabas tu mun sasat. Jalan punya jalan aku pun akhirnya sampai ke sebuah tempat yang ada kana bina sebuah punduk usang. Ada jua kana bina punduk di tangah-tangah hutan ani rupanya. Jangan-jangan nenek kebayan atau Mak Lampir kali tinggal dalam hutan ani. Macam arah cerita donggeng atu bah.

Aku pun menghampiri punduk atu. Inda jua basar banar lah. Maybe dalam lima urang masuk, muat jua lah. Bila ku subuk melalui pintu yang tebuka dan rusak atu, sesuatu yang aku inda expect ada dalam punduk atu. Si Suraya ampai-ampai dilantai inda sadarkan diri sambil tangannya dan kakinya kana ikat. Ku liat kiri kanan, nada urang lain disana. Jangan-jangan nenek kebayan kali menculik ia ani. Ulih kerana si Suraya ani lawa, yatah nenek kebayan kan mengambil kecantikkannya atu supaya ia pun turut lawa jua. Hahaha merepek banar aku ani. Yatah akibat terlampau banyak meliat movie ni nah.

Aku pun belusir mengaga si Suraya untuk membanguni kedia. Baik jua ku turuti perasaan curious ku atu tadi. Mun inda, mana kedapatan ni si Suraya ani. Sebelum si penculik atu datang, baik tah ku selamatkan dulu si Suraya ani. Aku pun membanguni kedia.

"Oi buiii! Suka ati jua kau masuk!!! Inda kau belajar MIB di sekulah dulu kah?!"tiba-tiba ada urang beterais dari belakangku sebelum aku sampat membanguni si Suraya. Uh oh...

0 comments:

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More